فرناز خان‌احمدی
۱۴/۱۱/۱۴۰۰
یک گفتگوی کوتاه با سوگل کاشانی درباره‌ی اهمیت “خط” در آثارتان توضیح می‌دهید؟ کارهای زیادی از من نیست که در آن خط فارسی به کار رفته […]
۲۱/۰۸/۱۴۰۰
نگاهی به آثار ساله شریفی “هویت در درختان هزارساله” آنجایی که عناصر طبیعت و هنر به هم پیوند می‌خورند نقطه‌ی روشنی از هویت است. هویتی که […]
۲۸/۰۷/۱۴۰۰
حتی خاطره‌ی خاموش تو نیز دیگر بازت نمی‌شناسد جز خطوط کنار چشم و لب‌ها، جز شیارهای سالیان درگذشته بر روی جان و روح، زن عشق آمیخته […]
۱۳/۰۷/۱۴۰۰
چون بوسه‌های به‌یادآمده پس از مرگ اشیاء و مناظر بی‌جان در کنج اتاق‌ها، همیشه مهمان نگاه‌های گذرا بوده‌اند. نگاه‌هایی که یک فرم کلی از فلسفه‌ی وجودی […]
۲۵/۰۶/۱۴۰۰
اگر که تو گنجینه‌ی نهان منی قصه‌ها برای گریز از واقعیت، نقطه‌ی امن زندگی هستند. جز کلمات، رنگ‌ها، خیال، و معصومیت طبیعت انگار چیزی برای تسکین […]
۰۷/۰۶/۱۴۰۰
اما من تو را می‌سرایم، برای بعدها می‌سرایم زندگی در روزگار آمیخته به انزوا، آمیخته به ترس و رخدادهای ناگوار، می‌تواند انسان را به زمان‌های گذشته […]
۲۶/۰۵/۱۴۰۰
آیا زندگی ما تونلی میان دو روشنایی مبهم نیست؟ زمان بسیاری از دوران عاشقانه‌های کلاسیک و انتظارهای طولانی پشت پنجره‌ی سنگی باغ، و شعر نوشتن زیر […]
۱۱/۰۵/۱۴۰۰
ترانه‌‌ای پر از لب‌ها و راه‌های دوردست معشوق، یا دلدار، کسی‌ست که به نوعی مرکز الهام هنرمند است، و حضور او، در سیاه و سفید زندگی، […]
۲۸/۰۴/۱۴۰۰
کنج شاخه‌های تاریک و روشن سایه‌ها، اوهام یا تصویرهای خیال‌انگیزی که از هر چیزی روی دیوارها بازتاب می‌شود، جهان وسیع بیگانه‌‌ای را شکل می‌دهند. گویی چیزها […]
۰۷/۰۴/۱۴۰۰
یا شاید که خود من است این ساقۀ بی‌رنگ و سفید که در بهاران می‌سوزد* هر فرد از سرآغاز زندگی‌اش، دو بخش را با خود حمل […]
۲۳/۰۳/۱۴۰۰
صد عاشق خفته‌اند برای ابد در زیر خاک خشک.* انسان به شیوه‌های متفاوتی نگاه کردن را تجربه می‌کند. در جهانِ روشن ِ پس از باز شدن […]
۱۱/۰۳/۱۴۰۰
افسانه‌هایی که زیبا باشند، دیر می‌پایند.* تن، ترکیبی‌ست از سلول‌های درهم فشرده و خاطرات و ناگفته‌های پنهان شده. آن چیزی که ما از حضور دیگران درک […]
۲۹/۰۲/۱۴۰۰
آنچه را که مرگ می‌نامی به‌یاد می‌آورم از آنجا که حیات، تکرار ناگزیر رویش و رنج است، شیوه‌ی رویارویی با آن، ظرافت و آگاهی وسیعی می‌طلبد. […]
۲۰/۰۲/۱۴۰۰
هنر زیست محیطی به انتخاب تحریریه اُکرمگ ۱۰ اثر محبوب فرناز خان‌احمدی: ۱. Robert Dawson, Polluted New River, California, 1989 2. Stefen Sagmeister , unknown 3. […]
۱۳/۰۲/۱۴۰۰
خود را میان چشمان تو دیدم اما تو را مرده یافتم* جهان رو به اتمام، جهان ناپایدار، جهان لبریز از جای خالی قصه‌ها، می‌تواند ترس بزرگی […]
۲۹/۰۱/۱۴۰۰
پس چه هنگام این ماه‌های سپید در پشت کوه‌ها افول می‌کند* آنچه که انسان به آن می‌نگرد یا به طوری آن‌چیزی که در جهان بیرون بازتاب […]
۱۵/۰۱/۱۴۰۰
نگاه او نقاش: یادداشتی برای این/جا گالری هنر می‌تواند تا جایی که بر ذات و رسالت‌اش ضربه‌ای وارد نشده، سویه‌های اقتصادی به‌خود بگیرد. از این منظر […]
۰۱/۰۱/۱۴۰۰
قصه‌پردازی روی پارچه‌ها گذر فصل‌ها، درخشش رنگ‌های شاد، مرگ و تولد درخت‌ها در باغ‌های سرگردان، از عناصر بصری قابل رویت در آثار تاج‌سر جعفری هستند. زنی […]
۱۸/۱۲/۱۳۹۹
چه‌قدر کلید در قفل بچرخانم و قدم بگذارم به خانه‌ای تاریک.(۱) نیستی انتظار می‌کشد. دهان بزرگی برای بلعیدن هر آنچه نامش زندگی‌ست یا میلی به تداوم […]
۰۳/۱۲/۱۳۹۹
قصه‌پردازی از دشت‌ها تا پیاده‌روها “کار هنری، همچون چیزی خاص، به محض ورود به نظام هنر، از کارهنری بودن باز می‌ماند. به شی‌ای تبدیل می‌شود که […]
۱۹/۱۱/۱۳۹۹
زیستن در لایه‌های فقدان میل انسان به حضور دیگری، به خوگرفتن با تن دیگری، از زمانی‌که با بی‌رحمی جهان مواجه می‌شود، در او روشن می‌شود. در […]
۰۵/۱۱/۱۳۹۹
رنج، به‌جای خالی عشق عصیان، امید، ترس، خشم، مهر و سرگردانی. و سرگردانی، کلمات خرد و ازهم‌پاشیده‌ای که حالات انسان را بیان می‌کنند. اینکه یک هنرمند […]
۲۱/۱۰/۱۳۹۹
برای شاخه‌ها در آخرین روشنای روز در زبان و بیان هنر نگارگری ایرانی، عناصر متفاوت، دارای لایه‌های زیبایی‌شناسی متعدد و همچنین دارای معانی ظاهری و باطنی […]
۰۷/۱۰/۱۳۹۹
تمام چیزهایی که از خاطرات باقی‌مانده چیزهایی هستند که شکل ثابتی دارند اما تا زمانی‌که از بعد دیگری به آن‌ها نگاه نکنی، ماهیت واقعی خود را […]
۲۴/۰۹/۱۳۹۹
به تو نزدیک می‌شوم که لحظه‌ی بعد دیگر وجود نخواهی داشت. برای هدا زرباف وقتی گوشه‌ای نشسته ای، یعنی انتظار چیزی را می‌کشی. انتظار یک تولد، […]
۰۹/۰۹/۱۳۹۹
از جهان باغ‌ها تا جهان راه‌گذرهای بتنی ما از هنر همان‌چیزی را می‌بینیم و می‌خواهیم ببینیم که به عمق تاریکی‌های درون دست می‌برد و از آن […]
۲۵/۰۸/۱۳۹۹
رد عبور سال‌ها و دقیقه‌ها شیوه‌ای که سمانه مطلبی برای بیان مفهوم و بیان آنچه در ذهنش می‌گذرد، برگزیده، شیوه‌ی دوخت روی پارچه می‌باشد. متریال او […]
۱۱/۰۸/۱۳۹۹
کسی‌که می‌ماند، کسی‌که فراموش می‌شود همه‌چیز به تاریخی برمی‌گردد که چهره‌ی زنان روی کاغذها و بوم‌ها به تصویر درآمد. زمانی‌که هنرمندان بزرگ دریافتند زنان بخش جدایی‌ناپذیر […]
۲۷/۰۷/۱۳۹۹
آخرین دقیقه‌های زوال طبیعت غوغا می‌کند و جان می‌بازد. ما تصاویر را ورق می‌زنیم، به‌جامانده از زمانی‌که جهان آن چهره‌ی دیگرش را نمایان می‌کند و زیبایی‌ها […]
۱۳/۰۷/۱۳۹۹
جهان سرگردانی نقطه‌ها آنچه که در پس و پشت پلک‌ها نقش می‌بندد، تکه‌های پراکنده از یک واقعیت دور یا نزدیک است. آنچه که خوش‌بختی یا تیره‌بختی […]
۳۰/۰۶/۱۳۹۹
همه‌چیز فقط یک قصه است در رساله‌ی “سرآغاز کار هنری”، مارتین هایدگر می‌گوید: “حقیقت به‌عنوان روشن‌ساختن و پوشیده‌داشتنِ موجود، بدین‌صورت وقوع می‌یابد که سروده می‌شود.” ماریوس […]
۱۶/۰۶/۱۳۹۹
سوختن به رنگ نیلی انسان به رنج عادت نمی‌کند، بلکه به ناچاری و گاهی اشتیاق، آن را می‌پذیرد. در آثار سوده داوود صورت‌ها، بی‌تفاوت و سرشار، […]
۰۲/۰۶/۱۳۹۹
در وهمی که به سر می‌بریم در جهان، همه‌ی‌چیزها نور را به‌نوعی در خود حل می‌کنند. حتی تاریکی. نور می‌تواند به پرسپکتیو نقش‌بسته در تصویر روبه‌رو […]
۱۹/۰۵/۱۳۹۹
صورت‌ها کجا خاکستری می‌شوند؟ “در آغاز ظلمات مقدس حکم‌فرما بود و از این ظلمات نور سر برآورد. نور و تاریکی، رقص آفرینش را به پایکوبى برخاستند […]
۰۵/۰۵/۱۳۹۹
تو را در دشت‌ها به‌خاطر می‌آورم در کلاژهای آهو حامدی، احساسات، انگار پشت انبوه درختان محو می‌شوند. صورت‌ها و موهای بلند، شکل‌گرفته با ترکیب آب و […]
۲۲/۰۴/۱۳۹۹
آوازهای نخوانده بر سنگفرش خیابان ماریو جاکوملی، در سراسر زندگی حرفه‌ای‌اش به یک جمله پای‌بند بود: “من می‌خواهم افکار انسان‌ها را عکاسی کنم.”و دوربین به دست […]
۰۸/۰۴/۱۳۹۹
در نقطه‌هایی که گم‌ات کرده‌ام … کسی میان سال‌هایی که فراموش شده‌اند، هنوز زنده مانده و دست تکان می‌دهد. انگار آنی لپالا می‌خواهد بگوید: “هیچ‌کس این‌جا […]
۲۵/۰۳/۱۳۹۹
زیر نور خورشید و چیزهایی که از دست می‌روند کیلین دونی در مجموعه‌ی کوتاهی از عکس‌هایش، انگار می‌خواهد از نوری حرف بزند که روی کهنسالی می‌تابد. […]
۰۵/۰۳/۱۳۹۹
رقص بر رگه‌های طلایی پرونده‌های اُکر – گروه دنا لوسین فروید در جایی می‌گوید: نقاشانی که خودِ زندگـی را موضوع خویش قرار می‌دهند، با ابژه‌ی روبه‌رویشان […]
۲۳/۰۲/۱۳۹۹
بیا همدیگر را در تنهایی صدا کنیم جایی والتر بنیامین می گوید: اکنون لمس یک انگشت کافی است تا یک لحظه را برای زمانی نامحدود جاودانه […]
۰۹/۰۲/۱۳۹۹
صندلی‌ها انتظار می‌کشند دیداری که به عشق منتهی می‌شود، یا ملاقاتی خانوادگی. لیوان‌های خالی از همه چیز. فضای آکنده از درهم تنیدگی احساسات و تداوم سبزآبی‌ها. […]
۲۶/۰۱/۱۳۹۹
زندگی آن سوی فروپاشی … زندگی در تکه تکه‌های خاطرات، به هم چسباندن و جدا کردن آن‌ها، شکل‌های زیادی به خود می‌گیرد. در کلاژهای سمیرا علیخان […]