نگاهی به آثار ساله شریفی
“هویت در درختان هزارساله”
آنجایی که عناصر طبیعت و هنر به هم پیوند می‌خورند نقطه‌ی روشنی از هویت است. هویتی که مدت‌هاست با پررنگ شدن نقش زندگی و هنر به شکل مجازی، انسان و حتی اجزای طبیعت آن را گم کرده‌اند. انگار چیزهایی همیشه در طبیعت هستند که درون انسان بازتاب می‌شوند و تکه‌هایی از رفتار، اندیشه، و رویاهای او را شکل می‌دهند.
با باور اینکه “هنر از این پس چیزی متعلق به گذشته است، زیرا که امروزه یکسره متأثر از تئوریِ زیبایی شناسی است.” (۱) می‌شود گفت در آثار ساله شریفی، شاخه‌ها فقط یک منظره‌ی ساده نیستند که انسان هر روز از کنارش عبور کند، بلکه نوعی گفت‌وگوست که جهان بیرون از ذهن، وام‌گرفته از دوران گذشته تداعی می‌کند. گفتوگوی باد و برگ‌های لرزان، گفتوگوی خاطره و اتفاقاتی که حالا می‌افتند و دوباره فراموش می‌شوند. در این آثار نقطه‌های روشن بسیارند. نوعی امیدواری در رنگ‌های استفاده‌شده، در اشکال طراحی‌شده و خیالی که نقاش در ذهن داشته، پنهان است.
شاخه‌های درهم فرورفته به خواست نقاش، مات کشیده شده‌اند و انگار در خواب آن‌ها را تماشا کنی. او با گریزی به معماری ایرانی و نقش پررنگ و پرمفهوم درختان و تکرار آن‌ها در طراحی کاخ‌ها و کوشک‌ها، توانسته معنای متفاوتی از ردیف چنارها و کاج‌ها و سروها نشان بدهد.
درخت‌ها از دیرباز اصلی‌ترین عناصر این معماری ایرانی بوده‌اند. در روز با هیبت عظیم و پریشانی تماما چشم‌‌اندازی بی‌بدیل می‌سازند و در شب با همهمه‌ی باد در سرشاخه‌ها، موسیقی دلنشینی می‌نوازند. در سرزمین ایران که بخش‌های بسیاری از آن در خشکی و بی‌آبی فرو رفته، ساله شریفی انگار در تلاش بوده اهمیت حضور پاره‌هایی از طبیعت را دوباره به‌یاد بیاورد. آن طبیعت می‌تواند تنها یک شاخه از بوته‌ی بزرگ رز باشد. در بخشی از آثار او تک گلی به تنهایی در بک‌گراندی از رنگ‌های روشن و گرم طراحی و نقاشی شده، که هر کدام نام‌های متفاوتی دارند.
از نیاوران، از کنج‌های ورودی صاحبقرانیه تا رنگارنگی باغ و کاخ گلستان، هر کدام از گل‌ها هویت و اصالت ایرانی و لطیفی دارند. نام‌های انتخاب‌شده نشانه‌ی پیوند عمیق میان نقاشی و معماری ایرانی در آثار او هستند.
او در نقاشی گل‌ها نوعی بافت متفاوتی به برگ‌ها و گلبرگ‌ها بخشیده که از دور انگار روی سطح سخت‌تری هک شده‌اند یا گاهی احساس می‌شود این آثار کلاژی از گلدوزی روی پارچه و نقاشی هستند. تماشای مناظری از هر روز و تقریبا تکراری، از قاب چشم‌ها و هنر نقاش، جهان‌بینی بیشتری می‌بخشد و درعین‌حال سویه‌های خیال‌انگیزی از آن در ذهن می‌سازد.
هم‌چنین ساله شریفی به تازگی در گالری سو، آثار خود را با عنوان ” زیر درختان قبلی ” به نمایش گذاشته بود.
۱_ از واژه‌نامه‌ی هایدگر/ ژان‌ماری ویس.
اکرمگ | ochremag
