مهندسی زاویه‌ی دید
گاهی هنرمند متوجه می‌شود برای بازنمایی و خلق موقعیتی که در سر دارد، نیاز به کنکاش در جای دیگری به غیر از فرم اثر خود دارد. این همان نقطه‌ای است که در دهه‌ی شصت و هفتاد، هنرمندان هنرهای تجسمی را به سمت بیانی بی‌واسطه‌تر در مواجهه با مخاطب و البته هنر اجرا/ پرفورمنس سوق داد.
اگر در یک نمایشگاه نقاشی، پروسه‌ی خلق معنا تنها با حضور آثار در مکان معین [اصلا چه فرقی می‌کند کجا؟] کامل می‌شود، اما نیروی شگفت‌انگیز نسبیت، در صحنه‌ی اجرای پرفورمنس و یا چیدمان تمام قد حاضر است.
رندی در شیوه‌ی بیان و مهندسی در خلق موقعیت، روندی است که در سده‌ی اخیر جایگاه قابل توجهی در نمایشگاه‌های هنری به خود اختصاص داده است. استفاده آگاهانه از المان‌های مشهور، بازی‌های زبانی با آیکون‌های هنری، بیان عمداً خام‌دستانه و خرق عادت‌هایی علیه موقعیت موجود شاهدی برای ناواردی، ضعف تکنیکال یا قصور هنرمند نیست، بلکه انتخاب آگاهانه‌ی اوست.
بیان چندرسانه‌ای در دنیای حال حاضر جزء لاینفک هر شکل از پیشروی است. چطور ممکن است در چنین عصری، هنرمند تنها با تکیه بر تکنیک بتواند خودش را به سرعت جامعه نزدیک کند یا بخشی از صدای زیست خود باشد؟
مهندسی زاویه‌ی دید و تلاش برای ایجاد فضایی کنش‌گرا، کاری است که هنرمند در طراحی چیدمان انجام می‌دهد. فضا و امکانات آن، موقعیت زمانی، نور و اتمسفر محیط هستند که در این شرایط، همه چیز را برای ارائه مهیا می‌کنند. به همین خاطر هم هست که متغیرهای ذکر شده به اندازه متریال ارائه، در اینستالیشن اهمیت دارند.
“اتاق زرد” چیدمانی متفاوت در فضای حال حاضر و در گالری دستان قابل بازدید است. کوروش مالک در این تجربه صحنه‌هایی سیاه و سفید از روزمره را در بین فام‌های قدرتمند زرد و قرمز مخفی کرده است. صحنه‌هایی به نظر خصوصی، که انگار بدون اجازه افراد یا بدون اینکه اطلاع داشته باشند، در آنی شخصی از آنها برداشته شده است. هنرمند در اینجا این تصاویر را در کادری از فیلترهای حجم‌دار و قرمز رنگ به نمایش گذاشته؛ تاکیدی بر روی فاصله‌ی بیشتر و دورتر از سوژه.
به جز این، شما با ورود به اتاق زرد و دقایقی قدم زدن در آن، از قضاوت عناصر موجود در فضا به شکلی که در واقع وجود دارند فاصله خواهید گرفت، چرا که دید شما تحت تاثیر فام اثرگذار زرد و البته احجامی که در فضا بُعدها را شکل داده‌اند، قرار گرفته است. اگرچه که این اتمسفر در نهایت، با تکیه بر نور و سایه، همانقدر که مخاطب خودش را مرعوب می‌کند، از او تمرکز می‌گیرد. اتاق زرد تجربه‌ای پویا در خلق بُعد در فرم و معنا است.
اکرمگ | ochremag
