پرونده‌های اُکرمگ
شماره یک: گروه دنا

سر مقاله
پرونده‌های اُکر، شماره اول

این برگ جدیدی در دفتر نشریه‌ی جوان ماست؛ برگی که در آن فرصت داریم بیش از یک نقد یا یک مطلب به موضوعاتی که شاید هیچ‌وقت کامل و جامع به آن‌ها توجه نشده، بپردازیم. پرونده‌های اُکر -که این اولین شماره از آن‌ها خواهد بود- هر بار به سراغ کسانی/گروهی/رویدادی می‌روند و سلسله‌وار، یک هفته‌ی کاریِ نشریه را به آن اختصاص می‌دهند؛ بدین شکل که هر بار خبر از شروع پرونده شد، یعنی قرار است تمام هفته را با یک موضوع واحد، از نگاه تیم اُکرمگ دوباره بازخوانی کنید.

در اولین شماره به سراغ گروه هنری دنا رفتیم؛ گروهی متشکل از ۱۲ زن هنرمند و نقاش ایرانی.
در تاریخ هنر معاصر ایران گروه‌های هنری زیادی که تشکیل شده‌باشند، دوام پیدا کرده باشند و اثرگذار باشند، به هر رو عدد قابل توجهی ندارند. اما در این میان و با توجه به شرایط و وضعیت اجتماعی- فرهنگی معاصر، گروهی که از زنانی نقاش با تجربه‌ی تحصیلات آکادمیک در این حوزه بی‌شک اهمیت دارند. این گروه سه نسل از نقاشان مهم تاریخ حال حاضر هنر ایران را در دل خود جای داده و توانسته در شهرهای مختلفی در ایران و کشورهای دیگر با برپایی نمایشگاه به سن و تجربه‌ی خود بیفزاید و البته گاهی حتی روابط دیپلماتیک فضای هنر را به واسطه‌ی ارتباط گرفتن با دیگر هنرمندان دنیا وسعت ببخشد.
یکی دیگر از نکات قابل توجه درباره‌ی این گروه این است که دوازده نقاش با نگاه‌های متفاوت را در کنار هم جمع کرده؛ به نظر در هیچ زمانی به دنبال نگاه ایدئولوژیک نبوده و با حفظ آرا گوناگون، اعضای خود را بر روی صندلی‌های کنار هم نشانده است.
گروه هنری دنا به زعم نگارنده سه وجه متمایزکننده و قابل توجه دارد؛ ۱. اجتماع آراء گوناگون در کنار یکدیگر و به نوعی ایجاد یک چند صدایی موفق ۲. دنبال کردن تجربیات آکادمیک در هنر( اکثر اعضا فارغ‌التحصیل هنرستان یا دانشکده هنرهای زیبا هستند.) و ۳. پیشگام بودن زنان در فضایی که شرایط برای آن‌ها سهل نیست.
آریا اقبال شکوهی، شهلا حبیبی، فریده لاشایی، گیزلا وارکاسینایی، رعنا فرنود، نسیم خسروی، شهرزاد اصولی، بهار بهبهانی، شراره زندیان، معصومه مظفری، میترا کاویان، مریم شیرنیلو و فرح اصولی اعضای این گروه هستند. اُکرمگ را دنبال کنید و از فردا، شنبه تا پنج‌شنبه (۳ الی ۸ خردادماه ۱۳۹۹) با این پرونده همراه باشید.