زندگی/نگاه مرتعش
“اگر از من بپرسید تعریفم از خاورمیانه چیست،من می‌گویم مکانی پر از گرما،فرهنگ و عشق.”
این جمله را علی الشهابی، عکاس بحرینی در ابتدای مصاحبه‌ای درباره‌ی مجموعه‌ای از عکس‌هایش می‌گوید که تمرکزش بر نمایش تکه‌هایی از فرهنگ عرب است.کسی که از بحرین در نوجوانی به توکیو مهاجرت کرده،اما در محل زندگی‌اش هم‌چنان در پی بازسازی صحنه‌هایی از محل تولدش است.
نشان دادن حس واقعی موجود در زندگی و جهان عرب،دغدغه‌ی اصلی عکاس بوده.چیزی که باور دارد رسانه‌ها و دنیای غرب با آن بیگانه‌اند یا در شناختش دچار سوءتفاهم‌اند.
پوششِ متفاوت یکی از نمایان‌ترین مشخصه‌های جهان عرب است که وجودش در عکس‌های او برجستگی خود را دارد.بدن باید بیرون از خانه پوشانده شود.در تمام عکس‌ها‌یی که در محیط بیرون هستند آثار دشداشه،عبا و چفیه برای مردان و چادر و برقع برای زنان دیده می‌شود.اما در خانه همه‌چیز متفاوت است.انگار لباس مرد می‌تواند بر دیوار آویزان شود و او برهنه بر صندلی بنشیند و قرآنِ باز هم روی زمین باشد.که در عکس ۳ شاهدش هستیم.عکسی که برگرفته شده از خاطرات کودکی عکاس است.عکس بازسازی صحنه‌ایست که برای پدر عکاس قبل از مرگش اتفاقی روتین بوده.
اتمسفر موجود در فضا با نشانه‌های نمایان در آن‌ها می‌گوید انگار همه‌چیز در فاصله و محدودیت به‌سر می‌شود.دست‌های نامحرم نمی‌توانند هم‌دیگر را لمس کنند.از طرفی دو دختر با بی‌حسی تمام وسط خیابان دست هم را گرفته‌اند.نگاه‌ها برای زنان در چارچوبی معین،کوچک و کوچک‌تر شده،تا جایی که روسری روی چشمان زن را هم گرفته.نگاهشان بسته و تاریک شده و انگار هیچ چشم‌اندازی برای آن‌ها وجود ندارد.آدم‌ها در خفا دستِ هم را می‌گیرند،گل‌های پنهان‌کرده‌‌ی پشت‌سرشان را بهم می‌دهند و زن‌ها در خلوت از میان برقع به چشمان خود خیره می‌شوند.و لباس مردانه‌ی اتوکرده‌ای در انتظار پوشاندن یک بدن،در باد تکان می‌خورد.
عکس‌ها با نگاتیو kodak portra 160،۴۰۰،۸۰۰ گرفته شده‌اند.
اکرمگ | ochremag
